Doğada canlılar, zamanı geldiğinde, sürüyle çer-çöp toplayıp kendilerine güvenli bir yuva inşa etmeye başlarlar.
Hepsi kendine göre, kuvvetli bir içgüdüyle.
Sanırım böyle başladı bende de..
Yaklaşık on yıl kadar büyük bir ekiple çalıştıktan sonra bir iç güdüyle hayal etmeye başladım, kendi yuvamı kurmayı.
Ardından, bu hayalim adeta bir dürtüye dönüştü ve yer aramaya başladı gözlerim.
Birçok yere bakıp eski İstanbul apartmanlarından Selim Bey’de bu apartmanı buldum. İçine girer girmez odaları yerleştirmeye başlamıştı zihnim, işte burası, dedim ve inşa etmeye giriştik.
Dürtü artık eyleme dönüşmüştü.
Çer-çöp topladık ve yeni evimizin adını baba-dilimde ‘Kuş yuvası’ anlamına gelen ‘BUDE’ koyduk.
Danışanlar, çevrem ve kendim için üretmeye ve çoğalmaya açık, güvenli, huzurlu ve keyifli bir yer olması dileğiyle..
Bude, değişime bir adım